|
عاشقانه ها
دوستان روزهای سخت
گناهی که پشیمانی بیاورد بهتر از عبادتی است که غرور بیاورد… گاه اگر دست به دعا برمی داری قلب خویش را پیوند می زنی با معبود و با سر انگشتان امید ، دخیل می بندی به ضریح اجابت . دل اگر صیقلی باشد ، حقیقت نور در آن انعکاس می یابد و اگر زنگار بر آیینه بنشیند ... امان از غفلت آنگاه که آدمی را گرم دنیا بخواهد آه از بی خبری ... آه به كودكي گفتند :عشق چيست؟ گفت : بازي به نوجواني گفتند : عشق چيست؟ گفت : رفيق بازي به جواني گفتند : عشق چيست؟ گفت : پول و ثروت به پيرمردي گفتند : عشق چيست؟ گفت :عمر به عاشقي گفتند : عشق چيست؟ چيزي نگفت آهي كشيد و سخت گريست به گل گفتم: عشق چيست؟ گفت : از من خوشبو تره به پروانه گفتم: عشق چيست؟ گفت :از من زيبا تره به شب گفتم عشق چيست؟ گفت: از من سوزنده تره به عشق گفتم تو آخر چه هستي ؟؟؟ گفت نگاهي بيش نيستم اگر از شما بپرسندعشق چيست ؟ شما چه ميگوييد؟؟؟ بچه‌ها هرگز مادرشان را زشت نمی‌دانند سگ‌ها اصلا به صاحبان فقیرشان پارس نمی‌کنند. اسکیموها هم از سرمای آلاسکا بدشان نمی‌آید. اگر کسی یا جایی را دوست داشته باشید، آنها را زیبا هم خواهید یافت. زیرا "حس زیبا دیدن" همان عشق است ... سهراب نوشت: من با تاب من با تب خانه ای در طرف دیگر شب ساخته ام... میشنوم... صدای ظلمت را وقتی از برگی میریزد... و صدای سرفه روشنی از پشت درخت... و صدای پای قانونی خون را در رگ... ... ...چه اهمیت دارد که گاه میروید قارچ های غربت... در فراموشخانه ى دنيا كنار مشتى خاك
در دوردست خودم، تنها، نشسته ام. نوسان ها خاك شد و خاك ها از ميان انگشتانم لغزيد و فرو ريخت... زمين باران را صدا ميزند...! از او که رفته نباید رنجید، آنکه دوستش داریم همه گونه حقی بر ما دارد، حتی حق اینکه دیگر دوستمان نداشته باشد، نمی توان از او رنجشی به دل گرفت، بلکه باید تنها از خدا رنجید که چرا باید آنقدر شایسته محبت نباشیم که دوست ما را ترک کند و این دردی کشنده است . هیچ کس با من در این دنیا نبود،هیچ کس مانند من تنها نبود،هیچ کس دردی زدردم برنداشت، بلکه دردی نیز در دردم گذاشت،هیچکس فکر مرا باور نکرد،خطی از شعر مرا از بر نکرد، در وجودم ردپایش را نجست،هیچکس آن یار دل خواهم نشد،هیچ کس دمسازو همراهم نشد، هیچ کس جز من چنین مجنون نبود،در کلاس عاشقی دلخون نبود،هیچ کس دردی نکرد از من دوا، جز خدای من ،خدای من ،خداا روزها گذشت وگنجشک با خدا هيچ نگفت, فرشتگان سراغش را از خدا ميگرفتند وخدا هربار به فرشتگان اينگونه ميگفت: مي آيد من تنها گوشي هستم که غصه هايش را مي شنوم و يگانه قلبي ام که دردهايش را درخود نگه مي دارم. سرانجام گنجشک روي شاخه اي از درخت دنيا نشست. گنجشک هيچ نگفت و خدا لب به سخن گشود : با من بگو از آن چه سنگيني سينه توست.گنجشک گفت: لانه اي کوچکي داشتم ، آرامگاه خستگي هايم بود و سر پناه بي کسي ام. تو همان را هم از من گرفتي !!! اين طوفان بي موقع چه بود ؟! چه مي خواستي ازلانه محقرم !!؟؟ کجاي دنيا را گرفته بود؟!وسنگيني بغضي راه بر کلامش بست. سکوتي درعرش طنين انداز شد وفرشتگان همه سر به زير انداختند.خدا گفت : ماري در راه لانه ات بود. خواب بودي ، باد را گفتم تا لانه ات را واژگون کند !! آنگاه تو از کمين مار پرگشودي. گنجشک خيره در خدايي خدا ماند بود !!! خدا گفت که چه بسياربلاها که به واسطه محبتم از تو دفع کردم و تو ندانسته به دشمني ام بر خاستي !!!اشک درديدگان گنجشک نشسته بود. ناگهان چيزي درونش فرو ريخت. هاي هاي گريه هايش ملکوت خدا را پر کرد مرد مسنی به همراه پسر ٢۵ ساله اش در قطار نشسته بود. در حالی که مسافران در صندلیهای خود نشسته بودند، قطار شروع به حرکت کرد…
به محض شروع حرکت قطار پسر ٢۵ ساله که کنار پنجره نشسته بود پر از شور و هیجان شد . دستش را از پنجره بیرون برد و در حالی که هوای در حال حرکت را با لذت لمس میکرد فریاد زد : پدر نگاه کن درختها حرکت میکنن. مرد مسن با لبخندی هیجان پسرش را تحسین کرد . کنار مرد جوان، زوج جوانی نشسته بودند که حرفهای پدر و پسر را می شنیدند و از حرکات پسر جوان که مانند یک کودک ۵ ساله رفتار میکرد، متعجب شده بودند… ناگهان جوان دوباره با هیجان فریاد زد: پدر نگاه کن دریاچه، حیوانات و ابرها با قطار حرکت میکنند . زوج جوان پسر را با دلسوزی نگاه میکردند . باران شروع شد چند قطره روی دست مرد جوان چکید . او با لذت آن را لمس کرد و چشمهایش را بست و دوباره فریاد زد: پدر نگاه کن باران میبارد، آب روی من چکید .زوج جوان دیگر طاقت نیاورند و از مرد مسن پرسیدند: چرا شما برای مداوای پسرتان به پزشک مراجعه نمیکنید ؟مرد مسن گفت: ما همین الان از بیمارستان بر میگردیم. امروز پسر من برای اولین بار در زندگی میتواند ببیند.
آنشب همه جا رایحه ی یاسین داشت لب های همه ذکر خوش آمین داشت تا صبح زمین سوره ی کوثر می خواند از عرش کسی یک خبر شیرین داشت ************** با آمدنت قلم به تقریر افتاد قسم به قلم که عشق تعبیر افتاد یک سوره ی کوچکی به ظاهر امّا با آمدنت خدا به تفسیر افتا...مادر جز جذبه ی عشقت ماه،شور و اشتیاقی نیست ای عشق وصالت كی ؟ طاقت به فراقی نیست در بطن خیال من ، غوغای حوادث هاست جز آمدنت ای عشق ، فكر اتّفاقی نیست من می رسم آری گاه ، در خواب تو با یك آه زیباست ولی كوتاه ، افسوس كه باقی نیست سخت ترین دو راهی: دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است. گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی. و گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش میکردی. از دشمن بزرگ نباید ترسید اما باید از صوفی منشی جوانان واهمه داشت . جوانی که از آرمانهای بزرگ فاصله گرفت نه تنها کمک جامعه نیست بلکه باری به دوش هموطنانش است صفحه قبل 1 صفحه بعد |
درباره وبلاگ  به وبلاگ من خوش آمدید.. سعی کنید اگر خودتان را آدم صادقی میدانید از این وبلاگ دیدن کنید ..چرا که صداقت رمز اول همه خوبیهاست... دوستتان دارم آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
